Rozdział 33

Serce biło mi jak oszalałe. Adrenalina zaczęła dawać znać o swoim istnieniu. Nie wiem czy to co zrobiłam można nazwać pocałunkiem ale to było naprawdę niesamowite! Odsunęłam się od niego i zaczęłam
- Ja… Ja… Nie wiem, dlaczego to zrobiłam. Prze..- Niedane było mi dokończyć. Tym razem to on zamknął mi usta PRAWDZIWYM pocałunkiem.  Był przy tym tak cholernie delikatny a zarazem stanowczy, że moglibyśmy tak trwać i trwać. Włożyłam rękę w jego włosy psując tym samym jego idealną fryzurę. Jego dłonie błądziły po mojej talii, plecach aż w końcu trafiły pod bluzkę. Przeszedł mnie dreszcz. Jeden z tych dreszczy, które odczuwa się podczas zbliżenia z chłopakiem. Nie interesowało mnie to czy zrobię TO tu i teraz. Nie interesowało mnie nic. Dłonie przeniosły się na brzuch. Jedną dłonią dotykałam jego cudownej klatki piersiowej a druga błądziła w okolicy uszu. Oderwałam się od niego i chwyciłam twarz w dłonie
- Zayn nie powinniśmy- powiedziałam ledwo łapiąc powietrze. Muszę przyznać, że on potrafił jednym gestem sprawić, że każda zakonnica gotowa byłaby do złamania ślubu czystości. Co ja tak naprawdę chciałam dowieść poprzez to, że całowałam się z nim? Czy aż do tego stopnia byłam zdesperowana aby go pocałować? A może to była wina Louisa? Nie potrafiłam sobie na te pytania odpowiedzieć. Upadłam na poduszkę. Zayn przyglądał mi się kilkakrotnie usiłując coś powiedzieć ale wszystko kończyło się tak samo. Chciałam więcej jego ust, chciałam znów poczuć się bezpiecznie w jego ramionach i chciałam po prostu spróbować czegoś nowego.
- Em to moja wina. To ja nie potrzebnie powiedziałem Ci co czuję. -
- Ale to ja Cię pocałowałam. – powiedziałam i wstałam. Ruszyłam do łazienki. Musiałam ochłonąć.
* oczami Zayna*
Boże to było niesamowite! Zawsze o tym marzyłem ale nie spodziewałem się, że to nadejdzie tak szybko! Jej usta były niczym..... Po prostu jej usta był niesamowite. Wiem, że Louis tego mi nie wybaczy ale to była chwila słabości. Chwila niewytłumaczalnej słabości. Ludzie a jej ciało!!! Ono było spełnieniem moich najskrytszych marzeń. Gdy wyszła do łazienki mogłem zacząć myśleć racjonalnie. Niewątpliwie kochałem ją nie jak siostrę czy coś w tym stylu tylko kochałem ją jak potencjalną kandydatkę na życiową partnerkę. Teraz już wiem dlaczego ludzie mówią, że miłość jest ślepa. Będę musiał porozmawiać z Lou.
Em ciągle nie wracała z łazienki więc postanowiłem pójść i zobaczyć czy wszystko ok. Gdy byłem tuż przy drzwiach usłyszałem szloch. Ona płakała.
- Em?- zapukałem i nacisnąłem klamkę. O dziwo drzwi były otwarte a ona siedziała na podłodze z twarzą ukrytą w dłoniach. Podszedłem do niej i po prostu przytuliłem. Ona spojrzała na mnie zapłakanymi oczami i powiedziała
- Musimy porozmawiać naprawdę poważnie- usiadłem obok niej a ona ujęła moją dłoń. – Wiesz to wszystko nie tak powinno wyglądać. Nie powinnam się tak zachowywać ze względu na Louisa ale ja… Ja nie potrafię normalnie funkcjonować będąc przy Tobie. Ostatnimi czasy bardzo zbliżyliśmy się do siebie i to wszystko sprawiło, że… Zayn ja się chyba w Tobie zakochałam. Wiem, że to absurd co mówię ale tak naprawdę jest. To co jest między mną a Louisem jest tak bardzo oddalone od tego co jest z Tobą. Wydaje mi się, że ja tak naprawdę nigdy nie kochałam Louisa. Jestem okropna to fakt ale nasz związek istniał tylko dlatego bo chciałam zapomnieć o Patryku. Lou ciągle znikał a gdy go potrzebowałam pojawiałeś się Ty i zawsze potrafiłeś mi zaimponować swoją postawą. Wiesz jaki ja mam teraz mętlik w głowie? Najwyraźniej nie zasługuje na żadnego z was.- powiedziała smutno a na jej twarzy pojawił się grad łez
- Em przecież to nie musi być od razu tak, że Ty jesteś tą złą. To tak samo jest moja wina bo nie powinienem był do takiej sytuacji dopuścić jako przyjaciel Louisa. Zarówno ja jak i Ty potrzebowaliśmy czegoś nowego, jakiegoś zróżnicowania w życiu. Może po prostu zapomnijmy o tym i bądźmy dla siebie tylko przyjaciółmi?- zaproponowałem łamiąc tym samym sam sobie serce
- Dobrze ale ja… Pozwól- powiedziała i ujęła moja twarz. Znów te usta! To wszystko jest chore ale nie potrafiłem się oprzeć. Powoli usiadła mi na kolanach. Zacząłem ją całować po szyi schodząc coraz niżej. Przeszkodę stanowiła koszulka więc nie myśląc wiele postanowiłem ją ściągnąć z niej. Gdy już uporałem się z tym jakże trudnym zadaniem moim oczom ukazał się piękny widok. Em w samej bieliźnie. Swoją drogą jestem ciekawy czy Louis ją widział pozbawioną ubrań. Jeśli nie to niech żałuje.
- Może pójdziemy do pokoju?- zapytałem a ona kiwnęła głową. Szła przede mną a ja podziwiałem jej kobiece kształty. Poczułem, że długo nie wytrzymam będąc sam na sam z taką dziewczyną. Zamykając drzwi przekręciłem w nich klucz aby nikt nas nie zastał w tak dwuznacznej sytuacji. Podeszła do mnie i to ona po raz kolejny tego wieczoru przejęła inicjatywę. Wpoiła swoje usta w moje. W natłoku tych wszystkich wydarzeń w końcu znaleźliśmy się na łóżku. Dotykałem jej półnagiego ciała. Można powiedzieć, że była to swojego rodzaju gra wstępna. Rozpiąłem jej  biustonosz a jej biust okazał się jeszcze dorodniejszy niż myślałem. Jeszcze nigdy nie przeżyłem czegoś takiego. Obściskiwaliśmy się jeszcze dobrą godzinę ale między nami do niczego nie doszło. Koniec końców Em usnęła a ja pełen wrażeń po raz ostatni ją pocałowałem i usnąłem obok niej.
                                                               ***
Obudził mnie dzwoniący dzwonek do drzwi. Spojrzałem na Em i nie mogłem uwierzyć w wydarzenia ostatniej nocy. Zegarek wskazywał 14.55. Wstałem i spojrzałem przez okno kto stoi przed domem. Nie mogłem uwierzyć! Przed domem stał Liam, Niall i Harry.
- Em! Em! Wstawaj! Przed domem stoją chłopcy i nie mogą zobaczyć Cię w taki stanie. -Powiedziałem przeszukując szafę. W końcu znalazłem czerwone rurki i jakąś białą szeroką bluzę. Em podniosła się z materaca wcale nie wstydząc się mnie. Nie przeszkadzało mi to w żaden sposób a ja mogłem nacieszyć oczy tym jakże cudownym widokiem z samego rana.
- Ja idę do łazienki Ty szybko ogarnij tu i ich wpuść- powiedziała i pobiegła do łazienki.
Zrobiłem tak jak mi kazała i po chwili otwierałem drzwi chłopakom.
- No w końcu! – krzyknął Niall. Ledwo zdarzył zdjąć buty a już gnał do lodówki
- Coś się stało, że tak długo nie otwierałeś?-
- Nie no skąd.- powiedziałem i przypomniałem sobie, że oni nie wiedzą, że E spędziła u mnie noc.
- Ja to idę siku- powiedział Harry
- Ale, że teraz?-
- No a że niby kiedy?-
- Idź póki co do kuchni a ja ogarnę w łazience i Cię zawołam. – powiedziałem i pognałem co sił na górę.
- Em! Otwórz mi te drzwi!- szeptałem i w końcu usłyszałem szczęk zamka.
- Co się stało? -
- Chłopcy nie wiedzą, że spędziłaś tu noc a znając ich zaczną zaraz gadać i wyjdzie nie wiadomo co z tego. Mam pomysł. Zamówię taksówkę a gdy odwrócę uwagę chłopaków wyjdziesz tylnym wyjściem ok.?-
- No… No dobra. – powiedziała i pognała do mojego pokoju. Niezauważony przez pozostałych wniosłem na górę jej rzeczy i wskazałem drzwi którymi ma wyjść.
- Dziękuję za wszystko- szepnąłem gdy zbierała się do wyjścia
- Ja też. – odpowiedziała i zarumieniała się na twarzy. Dałem jej buziaka w policzek i w głębi duszy modliłem się aby nikt jej nie zauważył.
* Oczami Harryego*
Zachowanie Zayna było dosyć dziwne. Wpadł w lekką panikę gdy powiedziałem, że idę skorzystać z toalety. Co on miał tam jakąś panienkę, że tak się bał? Nie ogarniałem go jakoś dzisiaj. Wbiegł tak szybko po tych schodach, że nie dało mu się niczego powiedzieć. Spoglądałem w stronę schodów i albo mi się wydawało albo na górze była Em! Ale zaraz… Przecież to niemożliwe. Wczoraj Zayn mówił, że odwiózł ją do domu więc to raczej nie mogła być ona. Wszedłem do salonu ciągle błądząc gdzieś w myślach.
- Dzwonili ze szpitala- powiedział Liam- Mają go wybudzić za całe 2 dni. Jeśli chcecie to jest taka możliwość aby go odwiedzić dzisiaj.
- To fajnie. Jedziemy- powiedział Niall, który wcinał coś na kształt taco. Po chwili usłyszałem dźwięk jakby ktoś wchodził do domu. Wyjrzałem na korytarz i ujrzałem Zayna stojącego przy tylnym wyjściu.
- A Ty co?- rzuciłem
- A śmieci. Wiesz takie tam- powiedział lekko zmieszany i ruszył do salonu.
- To mogę do tej łazienki?-
- Ta, jasne- rzucił przez ramię i usiadł koło reszty.
Coś tu było nie tak. Wszedłem do łazienki i od razu wyczułem damskie perfumy. Zaraz zaraz… Tak pachniał tylko jeden rodzaj perfum. Tak pachniała Em…

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Whohoho!!! Szał ciał dosłownie w tym rozdziale :D Z każdym rozdziałem rozwalam coraz bardziej waszą psychikę :D
Lol... Sny z Malikiem w roli głównej nie opuszczają mnie.. Dzisiaj przeszedł samego siebie :D Słuchajcie. Śni mi się, że siedzimy u mnie w pokoju i gramy w jakieś tam pytanka. Za każde dobrze odgadniętą odpowiedź Zayn ściąga z siebie jakąś część garderoby :D  Lol!!!! Gramy tak gramy aż do tego momentu aż zostają na nim tylko bokserki! WTF? Mówi do mnie teraz możesz mnie pomiziać po brzusku!!!! Następnie ja tam się zbliżam i dotykam tego zacnego ciałka podziwiając każdy jego centymetr a on nagle do mnie ,, Będziesz moją żoną?'' Zeszłam. Dosłownie zeszłam. I cholera obudził mnie budzik!!! Fuck... Tyle było moich marzeń o Maliku....